کليات و تاريخچه
   زيست دريايي يا اقيانوس شناسي بيولوژيکي کليه جانوران دريايي، شامل پلانکتونهاي ميکروسکوپي (از فمتوپلانکتون که حدود 0.02 ميکرومتر هستند تا فيتوپلانکتون ها که توليدکنندگان اصلي غذاي دريا هستند) تا والها که طول بدنشان به 33 متر ميرسد، را در نظر ميگيرد.
محيطهاي که در اين رشته مورد بررسي قرار ميگيرند عبارت هستند از لايه هاي کوچک سطح آب که در آن ارگانيسمها و اجزا زيستي در سطح بين سطح اقيانوس و اتمسفر قرار گرفته اند تا بخشهاي عميق اقيانوسها که گاهي اوقات عمق آنها به 10000 متر و يا بيشتر هم ميرسد. ريفهاي مرجاني، مجموعه جلبکهاي قهوه اي، محيط جزر و مد، محيطهاي گلي، ماسه اي و سنگي و مناطق پلاژيک اقيانوس مناطقي هستند که در آنها مواد جامد کمتر ديده ميشوند.
تعداد زيادي از جمعيت جانوري و گياهي سطح زمين در اقيانوس زندگي ميکنند. با وجودي که اقيانوس ها 71% سطح زمين را به خود اختصاص داده اند، در مقايسه با خشکي 300 برابر موجودات را در خود جاي داده اند.
بسياري ازگونه هاي اقيانوسي از نظر اقتصادي براي انسان اهميت دارند مانند ماهي هايي که تامين کننده غذاي انسان ميباشند. البته بايد اين نکته را مورد توجه قرار داد، که بين موجوداتي که در اقيانوس و در خشکي زندگي ميکنند، رابطه مستقيمي وجود دارد. اطلاعات انسان درباره ارتباط زندگي در دريا با چرخه هاي مهم مواد مانند چرخه کربن و انتقال انرژي در اکوسيستم در حال گسترش است. با وجود اين قسمتهاي زيادي از اعماق اقيانوس هنوز ناشناخته باقي مانده است.



زيست دريايي يا اقيانوس شناسي بيولوژيکي کليه جانوران دريايي، شامل پلانکتونهاي ميکروسکوپي تا والها را در نظر مي گيرد .


در سالهاي اخير، زيست شناسان دريايي براي تکميل نقشه گونه هاي زيردريايي با استفاده از تکنيکهاي مدرن تلاش ميکنند. اين نقشه مشخص کننده فرورفتگي هاي بسيار عميق اقيانوس است و بسياري از گونه هاي جديد طي تهيه اين نقشه شناخته شده اند. اين اطلاعات براي تاييد تئوري تکامل کاربرد دارد.


اقيانوس شناسي بيولوژيکي فعاليت خود را بعنوان يک علم جديد به تازگي آغاز کرده است .

  کليات و تاريخچه اقيانوس شناسي بيولوژيكي
   زيست دريايي يا اقيانوس شناسي بيولوژيکي کليه جانوران دريايي، شامل پلانکتونهاي ميکروسکوپي (از فمتوپلانکتون که حدود 0.02 ميکرومتر هستند تا فيتوپلانکتون ها که توليدکنندگان اصلي غذاي دريا هستند) تا والها که طول بدنشان به 33 متر ميرسد، را در نظر ميگيرد.
محيطهاي که در اين رشته مورد بررسي قرار ميگيرند عبارت هستند از لايه هاي کوچک سطح آب که در آن ارگانيسمها و اجزا زيستي در سطح بين سطح اقيانوس و اتمسفر قرار گرفته اند تا بخشهاي عميق اقيانوسها که گاهي اوقات عمق آنها به 10000 متر و يا بيشتر هم ميرسد. ريفهاي مرجاني، مجموعه جلبکهاي قهوه اي، محيط جزر و مد، محيطهاي گلي، ماسه اي و سنگي و مناطق پلاژيک اقيانوس مناطقي هستند که در آنها مواد جامد کمتر ديده ميشوند.
تعداد زيادي از جمعيت جانوري و گياهي سطح زمين در اقيانوس زندگي ميکنند. با وجودي که اقيانوس ها 71% سطح زمين را به خود اختصاص داده اند، در مقايسه با خشکي 300 برابر موجودات را در خود جاي داده اند.
بسياري ازگونه هاي اقيانوسي از نظر اقتصادي براي انسان اهميت دارند مانند ماهي هايي که تامين کننده غذاي انسان ميباشند. البته بايد اين نکته را مورد توجه قرار داد، که بين موجوداتي که در اقيانوس و در خشکي زندگي ميکنند، رابطه مستقيمي وجود دارد. اطلاعات انسان درباره ارتباط زندگي در دريا با چرخه هاي مهم مواد مانند چرخه کربن و انتقال انرژي در اکوسيستم در حال گسترش است. با وجود اين قسمتهاي زيادي از اعماق اقيانوس هنوز ناشناخته باقي مانده است.



زيست دريايي يا اقيانوس شناسي بيولوژيکي کليه جانوران دريايي، شامل پلانکتونهاي ميکروسکوپي تا والها را در نظر مي گيرد .


در سالهاي اخير، زيست شناسان دريايي براي تکميل نقشه گونه هاي زيردريايي با استفاده از تکنيکهاي مدرن تلاش ميکنند. اين نقشه مشخص کننده فرورفتگي هاي بسيار عميق اقيانوس است و بسياري از گونه هاي جديد طي تهيه اين نقشه شناخته شده اند. اين اطلاعات براي تاييد تئوري تکامل کاربرد دارد.



اقيانوس شناسي بيولوژيکي فعاليت خود را بعنوان يک علم جديد به تازگي آغاز کرده است .


تاريخ : سه شنبه 22 دی 1388برچسب:, | 1:55 | نویسنده : محمد امین |
صفحه قبل 1 صفحه بعد
  • فال عشق
  • انجمن مورفولوژی جغرافیایی